วันเสาร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2555

เมื่อบทบาทของชีวิตเปลียนไป

 
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
เที่ยงหนอ คือ ไม่เที่ยงหนอ
 
หลังจากผ่าน..ความไม่เที่ยง
ของชีวิตหนึ่ง ไปแล้ว
บางคนยังคงดำเนินชีวิตต่อไปโดยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก
แต่สำหรับผู้เขียน..ทุกอย่างพลิกผันอย่างไม่เคยคิดหวัง หรือวางแผนรอไว้เลยแม้แต่นิดเดียว
 
ความคิด คาดหวังที่เคยวางแผนอย่างมีความหวังต้องสะดุดและจบลงภายในเวลาอันรวดเร็ว
 
ถอยกลับหลังอย่างไม่ตั้งใจ และถอยทัพความหวังอย่างเสียดาย
แต่ยังโชคดีมีกลิ่นไออุ่นโอบรัดไว้อย่างอบอุ่นและมั่นคงจากญาติ พี่น้อง
 
ละจากสังคมเมืองหลวง จากความวุ่นวาย และความศิวิไลซ์
หวนกลับสู่ชีวิตชาวชนบท ยืนอยู่บนความเรียบง่ายของสังคม ยืนอยู่ท่ามกลางความผูกพัน
และสายใยความห่วงใยของผู้คนรอบข้าง..ซึ่งแม้ในแต่ละวันต้องดำเนินชีวิตตามลำพัง
 
การฝังตัวเองอยู่อย่างเงียบ ๆ เรียบๆในเมืองหลวง แม้อยู่ตามลำพังแต่ดูเหมือนทุกอย่างช่างง่ายดาย
ไปหมดทุกอย่าง เงินซื้อทุกสิ่งอย่างได้อย่างใจ
 
 
 
เมื่อพาตัวเองมาเก็บตัวอยู่เงียบๆ ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีความแตกต่างด้านวัฒนธรรมและศาสนาอย่างชัดเจน
 
จึงถูกจำกัดอิสระทางความคิด การพูดและการกระทำ
 
เงินไม่สามารถซื้อ..ทุกอย่าง
สายสัมพันธ์ระหว่าง..ผู้คน เป็นเรื่องใหญ่ของการอยู่ร่วมกับความหลากหลายของผู้คนในชุมชน
การปรับตัวและหัวใจจึง..สำคัญพอดู
 
อิทธิพล..การยึดติด..เพราะคิดว่า กูมี กูเป็น กูก็ใหญ่ ฝังแน่นอยู่ภายใต้จิตสำนึกของผู้คนในชุมชน
เป็นปัญหาที่ต้องค่อยๆแก้ไขกันไป บางครั้ังต้องพูดจากภาษาดอกไม้
และเคลือบด้วยเหตุผลกันขนานใหญ่
 
อาจเป็นเรื่องไม่ยากหากเมื่องานและชุมชนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน ดังนั้นปัญหาเล็กใหญ่จึงเกิดขึ้นเสมอ ญาติพี่น้องของแต่ละคนจึงมักพยายามเข้าไปมีบทบาทแย่งกันใหญ่แม้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องก็ตาม
 
ชีวิตใหม่และบทเรียนใหม่ยังต้องเรียนรู้ สัมผัส แก้ไขสถานการณ์ด้วยความอดทน มีสติ ปัญญา เหตุผลและต้องหนักแน่นกับทุกสถานการณ์กันต่อไป
 
 
ความสุขที่สัมผัสได้  ความพอเพียง และเพียงพอภายใต้ร่มเงาพระบารมีและพระมหากรุณาธิคุณของแม่ของแผ่นดินเป็นพลังศรัทธาให้ผู้เขียนหยัดยืนเพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน
และรักษาผลประโยชน์ของแผ่นดินเต็มกำลังสืบต่อไป