วันพฤหัสบดีที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ดอกรักปักตรึงใจ..


เมื่อเก็บเกี่ยวดอกรักมาปักใจ

ท้องฟ้าอึมครึม แสงแดดหรุบหาย
กำลังเตรียมตัวออกไปทำธุระ
นอกบ้านสักประเดี๋ยวใจ
อากาศอบอ้าว ฝนบนฟ้ากำลังเดินทาง




ฉันจึงนั่งลงตรงนี้อีกอึดใจ
เฝ้าฝน วาดฟ้า ฝันถึงตะวัน
เพียงไม่กี่อึดใจ..เสียงสายฝนสาดกระซิก
พร้อมสายลมระริกไหว



เมื่อฟ้าและฝนไม่เป็นใจ ไม่เป็นไร
เวลาที่มี ขอใจ..จงวอนเดินตามฝันที่ค้างฟ้า


วันนี้..จะเริ่มต้นก้าวเดินใหม่อีกครั้งคราว
หลังจากหยุดพักกลางทาง..
พักค้างอย่างอ่อนล้าและโรยแรง
และยังสงบนิ่ง หลังพายุชีวิตซัดซวนเซ




ล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่
ไม่รอใครพยุง
ไม่ร้องขอเทวดาบนชั้นฟ้า

เติมกำลังใจ ให้ล้นปรี่
กำหนดนับลมหายใจด้วยสติ
ไม่วอกแวกแวะเวียน
เก็บเกี่ยวดอกรักมาปักใจ




จะลืม..รอยแผลยามหนามดอกรักปักตรึงให้ชอกช้ำ

จุดหมายปลายฝัน ยังยืนหยัดรออยู่ อย่างมั่นคง.