ในบางครั้ง เราไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นใหม่จาก ที่ไหน ณ จุดใด
แต่ในบางที จังหวะเวลาผลักเรากระโจนลงโดยไม่ทันได้คิด ตริตรองหรือวางแผน
หลายๆครั้งผู้คนมักจะวุ่นวายกับการเริ่มต้นใหม่ ในเรื่องของชีวิต การทำงาน ความรักหรือชีวิตคู่
และการเริ่มต้นแบบไม่ทันตั้งตัวจะวุ่นวายมากกว่า
ชีวิตที่มีลมหายใจ เป็นศิลปะที่มีลวดลายแตกต่างกัน
บ้างก็มีลวดลาย พริ้วงดงาม
บ้างก็ดูเลออะเทอะเปรอะเปื้อน..
หากจะมองว่า..ในแต่ละลีลาของชีวิตเป็นศิลปะ..ก็ว่าได้
การตวัดปลายพู่กันกำหนดลวดลายของชีวิตมีความหนักแน่น บางเบา และสีสันไม่เหมือนกัน
ซึ่งทั้งหมดแล้ว ชีวิตไม่ใช่แผ่นกระดาษวาดแล้วไม่พอใจ..ขยำทิ้ง
ไม่ว่าเวลา..ช่วงจังหวะ ปลายพู่กัน สีและกระดาษชีวิตจะถูกบรรจงด้วยความหนักเบาของสีสัน เลอะเทอะ
เปรอะเปื้อนมากมายปานใด..จงยอมรับและมองว่าเป็นศิลปะ
นั่นเพราะเราย้อนกลับไปสร้างภาพใหม่ในวันวานไม่ได้..
ศิลปะชีวิต ทำได้เพียงวางอดีตไว้
และปัจจุบันเริ่มต้นสเก๊ต และตวัดปลายพู่กัน ระบายสีใหม่ ตามที่หัวใจต้องการ
เพื่อวันพรุ่งนี้..ได้คลี่ยิ้มให้กับความดีและงดงามในลีลา ลายเส้นของชีวิต..
