อยู่ในระหว่างการ จับตา จับจิต พิจารณา
ทบทวนตัวเอง
น้องสาวทราบว่า ผู้เขียน พาตัวเองเข้าวัดบ่อยๆ ก็ส่งเสียงเตือนสติมาว่า ดีแล้ว และขอให้ทำได้จริงๆ สงบทั้งนอกและในให้จงได้ ยังเป็นเสียงที่เก็บมาพิจารณาอยู่ตลอดเวลา
หลายวันก่อนมีน้องร่วมอุดมการณ์คนหนึ่งขึ้นสถานะของเขาบน Facebook ว่า..
จะท่องศีลน่ะ พนมมือก็พอ ไม่ต้องถือสากด้วย .... มันหนัก!! (Komrak คมเลิฟ)
ช่างโดนใจผู้เขียนจริงๆ การกล่าวขึ้นมาลอยๆเช่นนี้ หากใครรู้สึกเหมือนมดกัด โดนหยิกให้เจ็บแปล๊บๆ ก็อาจรู้สึกได้หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ แม้ผู้เขียนเองยังต้องมองตัวเองทันทีเช่นเดียวกัน
ผู้เขียนไม่ใช่คนดีแต่อยากจะเป็นคนดีและพยายามจะเป็นคนดี บ่อยครั้งให้สติสอนใจผู้อื่นซึ่งในขณะเดียวกันก็กำลังสอนตัวเองด้วยเช่นกัน
บางวันถือศีล แต่ก็เดินทางไปนรกโดยฉับพลันทันทีเพราะตามจิตตัวเองไม่ทัน เมื่ออะไรผ่านมากระทบด้วยความแรงปานใด ผู้เขียนเองก็ซัดกลับด้วยความแรงระดับเดียวกัน และก็มานั่งเสียใจว่า..หลุดอีกแล้วนะเรา
หลายๆครั้ง เจอสถานะของเพื่อน พี่หรือน้อง กร่นด่า ผู้คนมากมายและประกาศว่าตนเองเป็นผู้เจริญแล้ว ผู้เขียนออกอาการมึนงงเล็กน้อย ผู้เจริญแล้ว เป็นเช่นนี้หรอกหรือ!!งั้นเราเลิกด่าใครๆดีกว่า
และใช่ว่าผู้เขียนไม่เคยทำผิดเช่นนั้น ทบทวนอดีต ทำผิดมามากมายนับครั้งหรือความถี่ไม่ครบทีเดียว และเมื่อถึงวันนี้..ผู้เขียนกำลังพยายาม ทำสิ่งผิด ให้เป็นสิ่งถูกต้องและดีงามซึ่งนั่นหมายถึงต้องอดทนต่อสู้กับกิเลสที่ครอบงำเราอยู่ ต้องพยายามตามจิตตัวเองให้ทันและฉุดใจก่อนจะพรวดพราดออกไปกระทำผิดซ้ำๆอีก
และแอบคิด แอบหวังว่าหลายๆคนคงกำลัง..เป็นผู้มีธรรม กำลังพยายามหยุดล่วงเกินผู้อื่นทั้งทางใจและวาจา ทั้งต่อหน้าหรือลับหลังกันและกันด้วยเช่นกัน
ถามว่าจะดึง..เราให้พ้นจากนรก(ในใจ)ได้อย่างไร..หากเราปล่อยจิตไปตามยถากรรมคงไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด เพราะอารมณ์มักพาเราลงสู่ที่ต่ำ กิเลสคอยชักจูงเราไปในทางชั่วร้ายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
กิเลสในตัวผู้เขียนเยอะมาก กว่าจะกระเทาะเปลือกกิเลสหยาบๆ ออกไปเป็นครั้งเป็นคราวก็ใช้เวลานานแสนนาน การเดินทางไปวัดเพื่อกระเทาะเปลือกกิเลส..ใช้เวลานานเป็นปีๆ ทั้งๆที่เดินไม่ถึง 10 เมตรก็ถึงประตูวัดแล้ว
กว่าจะสลัดเปลือกกิเลสและเดินเข้าวัดได้ช่างยากเย็น
ปัจจุบัน วัดอยู่ไกลเป็นสิบๆกิโลเมตร แต่ผู้เขียนสามารถเข้าถึงวัดได้แล้ว สัมผัสบรรยากาศอันสงบ ทั้งนอกและในใจ ถึงแม้ไม่สุขตลอดเวลา แม้ตามใจตัวเองไม่ทันทุกนาที แต่ยังดีใจว่ายังมีช่วงเวลาเบิกบานใจกับพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า..
พระพุทธเจ้ามีเส้นทางเดินสู่ความสุข เพียงแต่เราเดินทางตามแผนที่ธรรมเท่านั้นพอ
