ถามหัวใจ

ท้องฟ้าวันนี้มืดมัว

เสียงฟ้าคำรามหรือระเบิดทำลายล้าง ต้องเงี่ยหูฟัง

ยังต้องมานั่งถกเถียง..เสียงฟ้าหรือยมทูตกระทืบเท้ามารับใครกัน?

และสุดท้าย ฟังเสียงหัวใจตัวเอง

บางทีระรัว รื่นเริง บางทีหวั่นไหว หวั่นใจ ไม่เป็นจังหวะ

บางทีสงบ เยือกเย็นและเย็นชา ไร้รู้สึกลึกซึ้ง

บางวันถามหาความรัก และคิดถึง

บางวัน..ถามหัวใจว่า..จะอ่อนไหวไปเพื่ออะไร?

บางเวลา...ถามตัวเองว่า...กำลังยึดมั่นกับภาพมายา ที่ปรุงแต่งเกินไปไหม?

คำตอบ..ทั้งๆที่รู้อยู่...สุข ทุกข์ เกิดขึ้น และดับหาย

....ไม่ช้า ก็เร็ว...

(หลังจากห่างเหินกวีไร้กรอบมานานนักหนาคิดถึง...จึงมานั่งรำพึงรำพัน เรียงร้อยคำเสียบ้าง ก่อนจะลืมหายไปจากความตั้งใจ)

บันทึกวันถามหัวใจ จาก เมืองชายแดน ดอกชบาบาน ปัตตานี

ภาพถ่าย ดอกลีลาวดี ริมห้องสมุดศูนย์ครูใต้