ต้อนรับปีม้า..คึกคัก ด้วยแรงเหวี่ยงของหัวใจ......วันปีใหม่...สำหรับฉันหลังจากเสร็จภารกิจร่วมตักบาตรอาหารแห้งรับวันปีใหม่แล้ว..อยู่โยงเฝ้าสำนักงานเพียงลำพัง...เหมือนจะรู้สึกดี กับความรู้สึกเดียวดายอย่างที่เคยชอบแต่..วันนี้...ห้องทำงานเพียงไม่กี่ตารางเมตรกรู้สึกว้างเกินไป...ความเงียบ ทำให้รู้สึกอ้างว้างจนรู้สึกกลัว
นาย..โผล่หน้ามาถาม..เด็กๆ ไปปีใหม่กันเหรอ?...
แล้วก็ไป(..หรือว่าฉันต้องพิจารณาตัวเอง)
หากฉันรู้ล่วงหน้าสักนิด..ว่าหัวใจฉันไม่พร้อมอยู่ลำพัง
วันนี้..ฉันคงอยู่กลางป่า บนยอดดอย อยู่ท่ามกลางอ้อมกอดขอภูผาที่ไหนสักแห่ง……
....คงรู้สึกอบอุ่นในหัวใจได้มากกว่า
วันปีใหม่...ปีนี้
ฉันว่า..ใจฉันหวั่นไหวและอ่อนแอกว่าที่เคย
บรรยากาศข้างนอกอึมครึม..สายลมอ่อนพัดใบไม้ไหว...ละอองฝนพร่างพรมอย่างบางเบา
แต่หัวใจฉัน...วูบไหวและเหวี่ยงได้มากกว่า ทั้งที่มีแต่เสียงลมหายใจของตัวเอง.
ถึงอย่างไร...ก็ปรารถนาให้ทุกท่านประสบโชคดี มีความสุขในวันดีๆ
เริ่มต้นสิ่งใหม่ๆด้วยจิตเบิกบาน
วรินทิรา.... บันทึกความและบันทึกภาพ
๑ มกราคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น