 |
| พญาเสือโคร่ง ดอยวาวี เชียงราย |
ฤดูกาลนี้ของทุกๆปี บรรยากาศหน้าหนาวมาเยือนคนเมืองกรุง เมืองเหนือและแถบอีสาน
แต่สำหรับคนใต้ ต้องเผชิญหน้ากับฤดูกาลน้ำฝนเยือน
ช่วงฤดูกาลเช่นนี้ของทุกปี แผนการเดินทางมักเกิดขึ้น ไม่อยู่ป่าเหนือก็ไปอีสาน
แต่ปีนี้..พิเศษกว่าทุกปี เพราะไม่มีแม้แต่แผนการเดินทาง
ได้แต่แอบนึกคิด..รอโอกาสเหมาะๆ ยังมีเวลาสำหรับการแสวงหา แสวงโหย อีกมากมาย
ช่วงเวลานี้..ปีที่แล้ว
น่าจะอิ่มจนกระทั่งเอือม..บรรยากาศหนาวเหน็บและควันพิษ..ตั้ง ๓ เดือนเศษที่เชียงใหม่
วันเดินทางกลับพร้อมเจ้านาย..บอกว่า ไม่ไปอีกแล้ว ส่งตั๋วเครื่องบินให้ ก็ปฏิเสธ..
แต่ยังคิดถึง...ความรัก ความอบอุ่นจาก..ครอบครัวของเจ้านาย อาม่า เจ๊เพ็ญ อากง หรือแม้แต่เจ้านายซึ่ง่แม้จะทะเลาะกัน(เรื่องงาน)ก็ไม่โกรธหรือชัง เพราะในความบ้าบิ่น เขาก็ยังเป็นคนดี
 |
| เชียงใหม่ |
ที่สำคัญ..บุกเชียงใหม่ ได้ย่ำไปทุกที่..ที่อยากไป...
คนเดียวก็มีความสุข เพราะไม่มีใครขัดจังหวะโฟกัสความงดงาม
เวลาผ่านไปรวดเร็วเกินกว่าคิดตั้งตัว
การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเร็วจนตั้งตัวไม่ติด
เพียงแค่ปีผ่าน...อะไรต่อมิอะไรเกิดขึ้น เปลี่ยนไป ทั้งสูญเสีย และได้รับ แม้จะทดแทนกันไม่ได้
ณ วันนี้..ความสุขเบ่งบานอยู่ในใจ
โดยไม่ต้องเดินทางไกล
ไม่ต้องแพคเป้ แบกเต๊นท์ เดินป่า
(แต่บางคราก็อยาก..สงบ ทั้งที่พระท่านว่า..ความสงบเกิดที่จิตเราไม่ใช่ธุดงค์ป่า)
 |
| ทุ่งโนนสน พิษณุโลก |
หลายครั้ง หลายหน..เราค้นพบความสุขได้โดยไม่ต้องเดินทาง
เพียงแต่เราค้น..ตัวเองให้เจอ..รู้ลมหายใจเข้าออก สติตั้งอยู่กับปัจจุบัน
เรียนรู้ การเกิดขึ้น เปลี่ยนแปลง รู้ทุกข์...สุข..ว่า เกิดขึ้น..และหายไป วนไปวนมาอยู่เช่นนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น