คือการเดินทางของสายลม

หน้าที่การงาน จบวัน การเดินทางยังไม่หยุดแค่จบวันทำงาน 

กว่าเดินทางถึงบ้านพัก ความคิดล่องลอยไกลกว่าบ้านที่ซุกหัวนอนในยามค่ำคืน

ความคิด คำคน บางครั้ง บางคนพาให้วนเวียนอยู่ในสมอง หัวใจ 

ปัญหาบางอย่างยังไม่ผ่านการแก้ไข

อารมณ์ของบางคนยังพุ่งแรง กระแทกกันเอง กระแทกตัวเอง 

ความเครียดผ่านมาเยือน แม้ความเหนื่อยหนักผ่านไป แต่สมองกลับตึงตื้อ

การพักผ่อนนอนหลับจึงกลายเป็นเรื่องเล็ก

ดังนั้นการควานหาความความบันเทิงใจอาจเกิดขึ้นบ้างเพื่อความสุขเล็กๆน้อย
ดีกว่าเย็นชาจนไร้ชีวา

สัมผัสนิ้วผ่านแป้นพิมพ์ ผ่านไป พบความไม่สมหวังของความรักในอดีตของใครสักคน

ที่บันทึกไว้ด้วยความโศกเศร้า 

เรื่องของความรัก มักเป็นความเจ็บปวดหัวใจของ..คน..ของชีวิต 

บนพื้นฐานของการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

บางครั้ง ความรักถูกเปรียบเป็นสายลม เป็นคลื่นทะเล ที่พัดพา..
หรือซัดพาเอาฟองคลื่นมาสัมผัส 

กอดรัดผืนทรายเพียงชั่วยามและพัดหอบเอาเม็ดทรายจากไป  หรือปลิดเอาขั้วใบร่วงกราว

ฝากไว้แต่รอยน้ำตา และบาดแผลความอาลัยในรักระหว่างกัน

 คือการเดินหลงทางของสายลม" 

ทุกๆวัน..ลืมตาตื่นมาพร้อมกับความวังเวง..เงียบเหงาและคิดถึง

บางวันก็อยากซุกอยู่กับตัวเองเช่นนั้นแม้..ไม่มีความสุข

บางวันก็อยากปัดสลัดความรู้สึกย่ำแย่นั้นออกไปให้พ้นๆไปเสียที

แต่มันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว..ความรู้สึก วนๆเวียนๆอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ ความทรงจำเก่าๆ ภาพของคนรักกัน ความรู้สึกดีๆ ความสวยงามของความสุข ความเจ็บปวด เสียใจ อาวรณ์ในรัก..ผลัดกันเดินทางเข้ามาทักทาย..ตลอดเวลา

ลมหอบเอารักมาอบมาอวล ล่องลอยวนอยู่ในบ้านเพียงชั่วยามและลมก็หอบเอารักจากไป..
ทิ้งความร้อนรุ่มไว้รอบรั้วบ้าน ไร้ลมฝน ไร้ละอองของลมหนาว ไร้กลิ่นละอองของมวลบุปผา

ความรัก..มีอานุภาพทำให้คนๆหนึ่งซื่อสัตย์ต่อรัก..
แม้คนๆหนึ่งจะเห็นแก่ตัวและทรยศต่อมันก็ตามที

ความรักมักกระซิบกับตัวเองเสมอ..
ว่ารักคือรัก รักคือความเข้าใจ รักคือความซื่อสัตย์ รักคือความงดงาม..รักคือรักตลอดไป...

แต่ความรักมักตะโกนก้องบอกคนบางคน บอกใครสักคนว่า..
รักคือการเดินหลงทางของสายลม

เรื่องและภาพ จาก คือการเดินทางของสายลม

http://www.welovethekingradio.com/blog/blog.php?action=view&blogger=Tonraka&entry=0208111347 


ถ้าสายลมหอบเอาไอรักหลงทางบ่อยๆ
 ฉันคิดว่า..คงเป็นสายลมแห่งความระเริงหลงทางกรรม