ป่าให้ชีวิต

พระราชเสาวนีย์ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินานาถ
พระราชทานแก่ราษฎรอาสาสมัครพิทักษ์ป่า
บ้านสร้างถ่อน้อย ตำบลสร้างถ่อนอก อำเภอตัวตะพาน จังหวัดอำนาจเจริญ
เมื่อ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๓๘

 ข้าพเจ้าถือว่าวันนี้ เป็นวันที่เป็นมิ่งมหามงคล ที่ประเทศไทยได้มีประชาชน

เป็นจำนวนมากที่อาสา ที่จะปกป้องรักษาป่า ในผืนแผ่นดินเรา

อันที่จริงการปฎิญาณรักษาป่านี้ เป็นประโยชน์แก่พวกเราทุกๆ คน และลูกหลานของเราในอนาคต เพราะเมืองไทย ไม่มีแหล่งน้ำจืดที่ไหนเลย นอกจากป่า ป่าเป็นแหล่งน้ำจืด

ป่าเป็นที่เก็บขังน้ำบริสุทธิ์ สำหรับพวกเราได้ทำมาหากิน ได้บริโภค เผื่อว่าผืนดินของเรานี้ จะได้เป็นผืนดินที่เป็นประโยชน์ ให้ชีวิตของพวกเราอย่างแท้จริง ที่เราเป็นนักเกษตรกรรม, กสิกรรม ถ้าขาดต้นไม้ ขาดป่า เราก็ขาดความชุ่มชื้น

ความชุ่มชื้นนี้หมายถึง ฝนตกต้องตามฤดูกาล ต้นไม้นี้เป็นของมีประโยชน์มาก

เขาจะระเหยความชุ่มชื้น ขึ้นไปบนท้องฟ้าไปผสมกับ ส่วนประกอบในท้องฟ้า ทำให้มีฝนตกต้องตามฤดูกาล และเมื่อฝนฟ้าตกลงมาเขา ก็จะเก็บน้ำไว้ที่ตัวต้นไม้ และก็ในรากทำให้เกิดน้ำใต้ดิน ที่สมบูรณ์ อย่างที่เวลาเราขุดน้ำ ที่ผืนดินเราก็จะได้น้ำ อย่างสมบูรณ์

แม้ว่าฝนจะแล้ง ไปชั่วระยะหนึ่ง

เพราะฉนั้นข้าพเจ้าถือว่า เป็นนิมิตรหมายที่ คนไทยตื่นตัวรู้จักว่าน้ำ

เป็นส่วนสำคัญในโลก อันที่จริงแล้ว นักวิชาการทั่วโลกพูดว่า น้ำนี้เป็นของจำกัดในโลกนี้ ไม่ว่าประเทศใดทั้งนั้น และต้นไม้นี้เอง เป็นปัจจัยสำคัญ ที่ทำให้แผ่นดินชุ่มชื้น และก็เป็นปัจจัยที่ทำให้ฝนฟ้าตก เดี๋ยวนี้ท่านทั้งหลาย คงจะได้ยินผู้เฒ่าผู้แก่จะพูดว่า

สมัยนี้ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล ทำให้การเพาะปลูกลำบาก

ประเทศไทยเรามีชื่อเสียงมานาน ในฐานะที่ว่า เป็นประเทศที่สามารถ ผลิตพืชพันธุ์ธัญญาหาร เลี้ยงตนเอง เรามีข้าวบริโภค เรามีอาหารต่างๆ เลี้ยงตัวเอง ซึ่งข้าพเจ้าอยากให้ท่าน ทั้งหลายทราบว่า ความสำเร็จอันนี้ ไม่ใช่ของง่าย เดี๋ยวนี้ทั่วโลกหลายประเทศ หยุดการเป็นประเทศ ที่ผลิตอาหารเลี้ยงตัวเอง ต้องสั่งซื้อ ต้องนำมาจากประเทศต่างๆ ซึ่ง ทำให้การตัดสินใน ของประเทศนั้นๆ
ไม่เป็นอิสระเสรีภาพเท่าที่ควร

เพราะฉนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ถือว่าวันนี้เป็นวันที่นิมิตรดี ท่านทั้งหลาย ราษฎรของประเทศไทย ลุกขึ้นมาร่วมกัน รักษาทรัพยากรที่หายาก ที่สุดในโลก และ ไม่มีวันที่จะเพิ่มขึ้นในโลกนี้คือ น้ำ น้ำที่เป็นสายธารแห่งชีวิต น้ำที่เป็นผู้ชุบชีวิตเราตั้งแต่ก่อนเราเกิด เวลาที่เราอยู่ในท้องแม่ เราต้องลอยอยู่ในน้ำ เพื่อป้องกันการกระทบกระเทือน ที่จะเกิดมีแก่ชีวิตของพวกเรา ที่ยังเป็นเด็กเล็กๆ อยู่ เพราะฉนั้น ในการที่ท่านมีความปราถนาดี ที่จะพิทักษ์ทรัพยากรที่สำคัญ ที่สุดของชีวิตมนุษย์

ข้าพเจ้าขออวยพร ให้ท่านทั้งหลาย ประสบความสำเร็จ สมดั่งประสงค์ทุกประการ ซึ่งความสำเร็จของท่าน หมายถึง ความสำเร็จของประเทศไทย และคนไทยในอนาคตนั่นเอง ซึ่งบัดนี้คนทั้งหลาย ไม่ทราบว่าที่เราตัดป่า เราทำลายแหล่งชีวิตของเรา

ข้าพเจ้าจึงเลือกคำว่า "พิทักษ์ป่า เพื่อรักษาชีวิต"

 

ป่า ภูเขา ยิ่งลึกยิ่งดูน่ากลัว แต่สำหรับผู้เขียนยิ่งลึกยิ่งรู้สึกป่ามีเสน่ห์กว่าเมืองมากมายนัก

ต้นไม้ใหญ่เล็ก เถาวัลย์ที่เลื้อยเลาะเกาะอาศัยต้นไม้ใหญ่มีความสดชื่นอยู่ตลอดเวลา

ดอกไม้ป่า..กลายเป็นความสวยงามที่คนเมืองพยายามไปลักขโมยมาจากเจ้าป่าเจ้าเขามาปลูกประดับในป่าคอนกรีต ซึ่งผู้เขียนไม่เห็นด้วยและไม่สนับสนุนคนจำพวกนี้ 

นายทุน นักการเมือง เจ้าหน้าที่รัฐ ข้าฯของแผ่นดินผู้ฉกฉวยผลประโยชน์จากป่าเขาเพื่อตนเองมีมากและถูกปล่อยปละละเลยให้มีการตัดไม้ทำลายป่ากันอย่างโจ่งแจ้ง

ณ วันนี้ป่ากำลังจะหมด สัตว์ป่าใหญ่น้อยไม่มีทีอยู่อาศัย
ทุกครั้งที่ผู้เขียนพบเห็นช้างเร่ร่อน ผู้เขียนร้สึกเศร้าใจและเจ็บปวดแทนพวกมัน
ภูเขาหิน ภูเขาดินถูกสัมปทานทำลายเพื่อใช้ดิน ใช้หิน ในธุรกิจของตนเอง

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพะเจ้าอยูหัวฯและพระนางเจ้าสิริกิต์

ดูเหมือนจะไม่มีใครจำและทำอย่างที่พ่อและแม่ของแผ่นดินสอนไว้

ทุกวันนี้ประเทศไทย.แผ่นดินทองที่คนไทยทั้งชาติเคยภาคภูมิใจในความอุดมสมบูรณ์ต้องประสบกับปัญหาภัยธรรมชาติทั้งภัยแล้ง และน้ำท่วมอย่างรุนแรงแบบทีไม่เคยเจอมาก่อน

ซึ่งบ้างก็ว่าเพราะความแปรปรวนของธรรมชาติ
บ้างก็ว่าธรรมชาติเอาคืนหลังจากมนุษย์เอาจากธรรมชาติมามากแล้ว

บ้างก็ว่า..เวรกรรมของคนคิดร้ายต่อแผ่นดินสยาม

จะเพราะอะไรก็ตามแต่...เพียงขอให้ทุกคน..หยุดเห็นแก่ตัวกันเสียที

หยุดกอบโกยธรรมชาติ ทรัพยากรที่มีค่าที่สุดของคนไทยกันได้แล้ว

ป่ามี ป่ามาก ทุกชีวิต ทั้งคนและสัตว์ป่า ยังอยู่ได้

ป่าหมด..ทุกชีวิต...คงหมดลมหายใจ...

ขอบคุณข้อมูลอ้างอิงจาก

http://www.prd2.in.th/queen/project5.htm